Verliefdheid, again

Hoewel ik verliefdheid een heel leuk en mooi iets vind, is het soms wel een struggle in mijn afspraakjes. Het is perfect normaal om die gevoelens te ervaren voor een escorte, en ik vind het ook wel lief en schattig als die persoon het dan ook durft toegeven. Wat echter wel jammer is, is dat men na het opbiechten van die gevoelens soms bepaalde verwachtingen gaat stellen naar mij. Soms is het de verwachting dat ik opeens elke keer ga reageren op berichten op sociale media. Anderen verwachten dan plots dat ik off-work ga daten, privileges ga toekennen of zelfs met hen ga samenwonen of trouwen. Wat ook soms voorvalt is een plotse aversie voor mijn job, en jaloezie naar mijn andere afspraakjes. Dat begrijp ik, maar doe niet hypocriet als je me eerst zo leert kennen en nadien alles gaat bekritiseren. Dat kwetst mij ook. 

Ik ben echt geen onmens om in te zien dat al deze zaken behoren tot het 'mens zijn', maar het belemmert mij in het goed zijn in mijn daten. Mensen die mij al kennen weten dat ik graag close ben. Zij weten dat ik graag dichtbij een persoon sta, dat ik graag persoonlijk ben, mezelf graag laat zien zoals ik ben en graag mijn tijd neem. Dat maakt het voor mij lastig om telkens opnieuw te moeten omgaan met die verliefde gevoelens. Soms heb ik dan het gevoel dat ik misschien te close ben en zelf die gevoelens in de hand ga werken en dat het beter is dat ik meer 'zakelijk' wordt. Maar eigenlijk wil ik dat niet. Ik ga niet meer afstandelijk worden vanaf de eerste date, want zo ben ik niet. Maar wat ik wel ga doen is alle communicatie verbreken wanneer de eisen te hoog worden. Het is zeker oké om verliefdheid te ervaren, daar heb ik geen enkel probleem mee. Maar het is wel belangrijk om te blijven realiseren dat dit een betaalde overeenkomst is. Ik ben zeker in voor het opbouwen van een maanden of zelfs jarenlange band. En het gebeurt uiteraard wel eens dat ik iemand privileges geef of eens iets off-work ga doen, maar dit is omdat ik daar zelf zin in heb en ik zal dit dan wel zelf voorstellen. Het is voor mij ook emotioneel heel zwaar om telkens te moeten omgaan met de teleurstellingen en soms zelfs boosheid van onbeantwoorde liefde, of de soms torenhoge verwachtingen. Het valt voor mij ook zwaar om hiermee te moeten omgaan, want tenslotte ben ik ook maar een mens met mijn eigen gevoelens.